%0 Journal Article %T تحلیلی تطبیقی بر نیایش در شاهنامۀ فردوسی و شاهنامۀ کردی %J پژوهشنامه ادبیات کردی %I پژوهشکدۀ کردستان‌شناسی دانشگاه کردستان %Z 2645-3657 %A رادمرد, مصطفی %A کزازی, میر جلال الدین %D 2018 %\ 08/23/2018 %V 4 %N 1 %P 163-190 %! تحلیلی تطبیقی بر نیایش در شاهنامۀ فردوسی و شاهنامۀ کردی %K نیایش %K شاهنامۀ کردی %K شاهنامۀ فردوسی %K الماسخان کندوله ای %R %X از آنجا که نیایش و دعا می تواند یکی از موضوعات فرعی هر داستانی باشد، تجلی آن در داستان های حماسی از دیدگاه انواع ادبی می تواند آمیزه ای از نوع حماسی و غنایی باشد. الماس‌خان کندوله ای در سرایش شاهنامۀ کردی، متاثّر از روایات شفاهی و فرهنگ بومی، پاره ای از مفاهیم غنایی را متناسب با روحیات شخصی و شرایط فرهنگی مردم منطقۀ خود سروده است. در این جستار که با روش توصیفی - تحلیلی انجام شده، چگونگی بیان نیایش ها از زبان پهلوانان حماسی و نیز بیان آن به صورت تطبیقی در پنج داستان مشترک شاهنامۀ فردوسی و شاهنامۀ کردی الماس‌خان کندوله ای(بیژن و منیژه، رستم و سهراب، رستم و اسفندیار، سیاوش، شغاد) با هدف مشخّص کردن بسامد نیایش ها و برجسته کردن تمایزات فرهنگی در بیان آن ها، مورد بررسی قرار گرفته است. از مهم ترین یافته های پژوهش این است که بیان نمونه های نیایش در شاهنامۀ فردوسی، موجزتر از شاهنامۀ کردی است و زبان بیان الماسخان کندوله ای در بیان نیایش های نوع منفی آن(نفرین) تلخ‌تر و گزنده تر از زبان فردوسی است. %U https://jokl.uok.ac.ir/article_61183_23b50b9ed0deaf71c2c38fb3f60de2ac.pdf