Naali and Using of Proverbs and Saying in Divan

Authors

1 Assistant Professor, Islamic Azad University, Sanandaj

2 Master's degree graduate, Islamic Azad University, Sanandaj

Abstract

Mola Kheder Ahmad Shaveisi Mikaeeli, known as Nali (1800-1856 A.D.) is one of the greatest poets of Kurdish language and literature in Baban School. Literary, standard language of his poems has gained the title of Kurdi Hafez for this poet of the nineteenth century. He mastered and composed poetry in Arabic, Persian and Turkish languages. His Divan shows his extended knowledge especially in Kurdish, Persian and Arabic literature. He is the one who could change literary language of Kurdish poems from Hawrami, which had reached its peak by Molavi Kurd before, to Kurdish Surani. Divan of this great Kurd poet is full of litrary and artistic delicacies. One of his divan’s themes is his paying attention to colloquial literature, in different ways. Writers of this essay by reading the whole Naali’s divan have investigated and extracted these proverbs. The conclusion of this research indicates that although Naali is one of the great classical Kurdish poets and owns a perfect and formal language, colloquial literature especially sayings and proverbs are his favored subjects and does not show any deficits comparing with Persian divans.

Keywords


منابع:
قرآن کریم
احمدی، ابراهیم (۱۳۸۶)، فه رهه نگی کنایه ، سنندج: دانشگاه کردستان.
ئه حمه دی شاوه یسی میکایلی، مه لاخدر (۱۳۶۴)، دیوان نالی، لیکولینه وه و لیکدانه وه ی مه لا عه بدولکه ریم موده ررسی و فاتح عه بدولکه ریم، محەممەدی مەلاکه ریم، ئورومیه: سه لاحه ددین په یووبی۔
بهمنیار، احمد (۱۳۲۸)، «مثل چیست». یغما، سال دوم، شماره های ۱، ۲ و ۳.
پارسا، دکتر سید احمد (۱۳۸۷) بررسی تطبیقی ضرب المثل های کردی و فارسی، سنندج: دانشگاه کردستان.
تفتازانی، سعد الدین (۱۴۲۴) المطول، بیروت: دار الکتب العلمیه.
حیرت سجادی، سید عبدالحمید (۱۳۷۸)، پند پیشینیان در کردی، صلاح الدین ایوبی.
الجارم، علی و مصطفی امین (۱۳۷۲) البلاغه الواضحه، قم: سید الشهداء
جرجانی، عبد القاهر (۱۳۷۰) اسرار البلاغه، ترجمه ی جلیل تجلیل، تهران: دانشگاه تهران.
دهخدا، علی اکبر (۱۳۸۰) لوح فشرده ی لغت نامه ، تهران: دانشگاه تهران.
رخزادی، علی (۱۳۸۲) گواره ی کورده واری،  په ند و قسه ی نه مسته ق، امثال و حکم کردی، سنندج: گوران
شفیعی کدکنی، محمدرضا (۱۳۷۲) مفلس کیمیافروش، تهران: سخن.
شفیعی کدکنی، محمد رضا (۱۳۷۲) صور خیال در شعر فارسی، تهران: آگاه.
صینی، اسماعیل و دیگران (۱۹۹۲) معجم الأمثال العربیه، بیروت: مکتبة اللبنان.
فتاحی قاضی، قادر (۱۳۷۵) امثال و حکم کردی، بخش دوم، تبریز: دانشگاه تبریز.
فتوحی، محمود (۱۳۸۵) بلاغت تصویر، تهران: سخن.
قدامه بن جعفر (۱۳۸۴) نقد الشعر، ترجمه ی ابو القاسم سری، تهران: پرسش.
مجیدی، مریم و علی میر انصاری (۱۳۸۰) «امثال و حکم»، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، جلد دهم، تهران: دایرة المعارف، صص۲۰۰-۱۹۸.
مردوخ کردستانی، محمد (بی تا) فرهنگ مردوخ، سنندج: غریقی.
ملا ابراهیمی، عزت (۱۳۸۰) «أمثال و حکم»، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، مجلد دهم، تهران: دایرة المعارف، صص ۱۹۸–۱۹۵.
هاشمی، احمد (۱۹۹۴) جواهر البلاغه، بیروت: دار الفکر.
همایی، جلال الدین (۱۳۷۰) معانی و بیان، تهران: هما.