علی اکبری, نسرین. (1395). بررسی ژرف ساخت اسطورهای تصویر حلزون در مجموعه ی آن حلزون آن حلزون محزون (آخرین مجموعه ی محمدرضا کلهر. پژوهشنامه ادبیات کردی, 2(3), 63-82.
نسرین علی اکبری. "بررسی ژرف ساخت اسطورهای تصویر حلزون در مجموعه ی آن حلزون آن حلزون محزون (آخرین مجموعه ی محمدرضا کلهر". پژوهشنامه ادبیات کردی, 2, 3, 1395, 63-82.
علی اکبری, نسرین. (1395). 'بررسی ژرف ساخت اسطورهای تصویر حلزون در مجموعه ی آن حلزون آن حلزون محزون (آخرین مجموعه ی محمدرضا کلهر', پژوهشنامه ادبیات کردی, 2(3), pp. 63-82.
علی اکبری, نسرین. بررسی ژرف ساخت اسطورهای تصویر حلزون در مجموعه ی آن حلزون آن حلزون محزون (آخرین مجموعه ی محمدرضا کلهر. پژوهشنامه ادبیات کردی, 1395; 2(3): 63-82.
بررسی ژرف ساخت اسطورهای تصویر حلزون در مجموعه ی آن حلزون آن حلزون محزون (آخرین مجموعه ی محمدرضا کلهر
نقد اسطوره شناختی که گاهی نقد کهن الگویی 1هم گفته میشود، توجه خود را بر عناصر عام، تکراری و قراردادی در ادبیات متمرکز میکند، عناصری که نمیتوان آنها را در چارچوب سنت یا تأثیرات تاریخی توضیح داد. این نوع نقد هر اثر ادبی را به منزله ی بخشی از کل ادبیات مطالعه میکند. اصل پایه ی این نوع نقد آن است که کهن الگوها ـ تصاویر، شخصیتها، طرحهای روایی و درونمایه های نوعی و سایر پدیده های نوعی ادبیات ـ در تمامی آثار ادبی حضور دارند و به این ترتیب، شالوده ای را برای مطالعه ی ارتباطات متقابل اثر فراهم می آورد. شاعر با انتخاب حلزون به عنوان یک نشانه ی زبانی میان خود و حلزون دست به همذات پنداری زده و خود را با حلزون در یک یگانه انگاری استعاری در جوهر شعرش یگانه ساخته است. او با انتخاب حلزون که با هستی او یگانه شده، تصاویر گوناگونی در شعر خلق کرده که خواننده را به ژرفای متن میکشاند. از سوی دیگر او با برگزیدن لحنی روایی حلزون را همانند یک شخصیت داستانی در شعرش تصویر کرده و سبب شده تا خواننده در شط زمان شناور شود. لحن روایی موجب شده که حلزون همانند یک شخصیت داستانی عرصه ی شعر شاعر را درنوردد و افق متن را به سوی خوانشی فراواقعیت و اسطورهای بگشاید. به این دلیل در این اثر حلزون به عنوان نشانهای از خود شاعر نقد کهن الگویی شده است.
The Mythical Deep Structure of the Image of Snail in The
Snail, The Plaintive Snail (The Las Poetry Collection of
Mohammad Reza Kalhor)
نویسندگان [English]
Nasrin Ali Akbari
چکیده [English]
As called archetypal criticism interchangeably, mythological criticism focuses on the common, recurrent, and conventional elements in literature that cannot be explained in terms of tradition or hisorical influences. This kind of criticism sudies every literary work as a part of the whole of literature. According to this type of criticism, the archetypes – including images, characters, plot, and theme – are present in all literary works; thus, providing a ground for sudying the mutual interactions of the works. By choosing the snail as a linguisic sign, the poet identifes with snails; therefore, they are both unifed within a metaphorical monism as the essence of his poetry. By choosing the snail as unifed with his being, the poet creates diverse images in his poetry that draw the reader into the depths of text. On the other hand, he describes the snail in his poetry with a narrative tone like a fctional character and makes the reader undecided. The tone of the narrative puts the snail as a fctional character that transcends the poet’s work and opens the horizon of the text into a hyperreal and mythical reading. For this reason, the snail as a sign of the poet himself makes this work a proper subject to the archetypal criticism.
کلیدواژه‌ها [English]
Myth, Deep Structure, Identifcation, Poet, Snail, Mohammad Reza Kalhor, Behisun
ابتدای صفحه