Proverbs and Pseudo-proverbs in Arabic and Kurdish: A Comparative Analysis of Meidani’s Majma' Al-Amthal Al-Arabi and Mullah Ghafour Dabbaghi’s Pandi Peshiniyan

Document Type : Original Article

Authors

1 Assistant Professor of Arabic Language and Literature, Mohaghegh Ardabili University, Ardebil, Iran

2 M.A. in Arabic Language and Literature, Kharazmi University, Tehran, Iran

10.34785/J013.2020.250

Abstract

Proverbs or sayings are among the oldest known literary genres passed down to us from our ancestors, without any interference or changes. The treasure trove of proverbs in Arabic and Kurdish is full of moral and epistemological principles and reflects the customs of these two nations and the cultural and scientific richness of the proverbs in these two languages. This influence is clearly visible between the two nations, the Arabs and the Kurds, in various fields, especially in the field of oral literature (proverbs and sayings). Abolfazl Meidani, a famous writer, lexicographer, and grammarian of the fifth century and the beginning of the sixth century A.H., is the author of the book Majma' Al-Amthal Al-Arabi. Mulla Ghfour Dabbaghi, a contemporary Kurdish writer, is the author of the famous Kurdish book Pandi Peshiniyan. Comparing these two books, this study seeks to express the similarities and differences between the Arabic and Kurdish proverbs. The present study adopted an analytical-descriptive method and compared some Arabic and Kurdish proverbs in terms of content. The results of the study indicated that due to the cultural similarities, common experiences, geographical proximity, and lifestyles of these two nations the proverbs have very close themes; these proverbs. This demonstrates the influence of the Arabic language and literature on the Kurdish language and literature.

Keywords

References

منابع
فارسی:
احمدی، جمال و کژال فداکار (1394). «نالی و استفاده از امثال و حکم در دیوان»، پژوهشنامه­ی ادبیات. دوره اول. شماره اول. صص. 25 - 50.
باقری، محمدتقی (1396). فرهنگ جامع ضرب المثل های موضوعی. تهران: انتشارات محمدتقی باقری.
پارسا، سید احمد (1382). «سیری در دوازده هزار مثل فارسی و سی هزار معادل آنها» کتاب ماه ادبیات و فلسفه. شماره 65 و66. صص 118-123.
پارسا، سید احمد (1384). «مثل ها از نگاهی نو» مجله رشد آموزش زبان و ادب فارسی. شماره 75. صص. 4-17.
دهخدا، علی اکبر (1386). امثال وحکم. چاپ چهاردهم. تهران: امیر کبیر.
شکوری زاده بلوری، ابراهیم (1380). دوازده هزار مثل فارسی وسی هزار معادل آن. مشهد: آستان قدس رضوی.
مصطفائی راد، نادر، رسول نژاد، عبدالله و سید احمد پارسا (1391). پایان­نامه بررسی تطبیقی امثال عربی و کُردی. دانشگاه کردستان. سنندج.
کردی:
ده‌بباغی، مه لاغه فوور (1394). په­ندی پیشینیان. سقز: ئه ندیشه.
خال، شیخ محمد (1971). په ندی پیشینیان . بغداد. بی جا.
زارعی، اسماعیل (2010). فه­رهه نگی په ند.کوردستان: هه­ولیر.
رسول ابراهیم، شوکریه (1984). په ندی پیشینیان و قسه­ی نه سته قی کُردی، بی جا.
شارباژێری، عثمان (1969) .گلشن.  بغداد. بی جا.
شاره زا، کریم (1983) . المثل المقارن. بغداد. بی جا.
عربی:
جزراوی، احمد (2008). بعض الشائع من المثل الکُردی العربی المقارن. دهوک: مؤسسة سیبریز للطباعة و النشر الکوردیة.
میدانی، ابوالفضل.(2003). مجمع الأمثال. بیروت: مکتبة الهلال.

Files

History

  • Receive Date: 20 July 2020
  • Revise Date: 30 January 2021
  • Accept Date: 15 February 2021

Share

How to cite

Statistics