An Analysis of the Structure and Types of Similes in the Divan of Seydi Hawrami

Document Type : Original Article

Authors

1 PhD student in Persian Language and Literature, Razi University of Kermanshah

2 Associate Professor, Department of Persian Language and Literature – Razi University of Kermanshah

3 Persian literature and language department, Literature and humanity sciences faculty, Razi university, Kermanshah, Iran

Abstract

Simile, the most fundamental tool of imagery from which other rhetorical devices such as metaphor, metonymy personification and irony derive, reflects a poet’s imagination, experience, and ability to harmonize the internal and external aspects of nature. Seydi Hawrami, a rare poet of the Hawraman region, composed poetry in Hawrami Kurdish, Persian, and Arabic, and primarily employed simile and metaphor in his rhetorical imagery. This study, using a descriptive-analytical approach and library-based research, examines Seydi Hawrami’s Hawrami poems and Persian-Hawrami compositions to analyze the structure, content, and types of his rhetorical techniques. Findings indicate that most of Seydi Hawrami’s similes are grounded in sensory perception, while abstract and philosophical concepts are less frequent. The high frequency of rhetorical similes demonstrates his deliberate use of vivid and concise imagery, with frequent depictions of Hawraman’s nature and geographical features appearing throughout his work.

Keywords

References

الف) فارسی
تجلیل، جلیل  (1374). معانی و بیان. چاپ هفتم، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
حاجیان نژاد، علیرضا (1380). «نوعی تشبیه در ادب فارسی (تشبیه حروفی)». مجلۀ دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، سال چهل و هشت، ش. 4، صص. 402-387.
حافظ شیرازی، شمس الدین محمد  (1377). دیوان غزلیات حافظ. چاپ بیست و دوم، تهران: صفی علیشاه.
رجائی، محمد‌خلیل  (1379). معالم‌البلاغه در علم معانی و بیان و بدیع. چاپ پنجم، شیراز: دانشگاه شیراز.
شفیعی‌کدکنی، محمدرضا  (1378). صور خیال در شعر فارسی. چاپ ششم، تهران: آگاه.
شمیسا، سیروس  (1373). بیان، چاپ چهارم، تهران: فردوس.
شمیسا، سیروس  (1386). معانی و بیان، چاپ هشتم، تهران: فردوس.
شیخ احمدی، سیداسعد  (1394).«تطبیق ادبیات کردی با ادبیات فارسی در زمینۀ‌ عروض و وزن شعر» پژوهشنامه ادبیات کردی، ش. 1، صص. 14-1.
فتوحی، محمود  (1385). بلاغت تصویر. تهران: سخن.
کاردوخی، موحه‌مه‌د ئه‌مین (1375). دیوان اشعار. سنندج: کردستان.
کروچه، بندتو  (1344). کلیات زیباشناسی. ترجمه: فؤاد روحانی، تهران: بنگاه ترجمه و نشر.
کزازی، میرجلال‌الدین  (1400). بیان. چاپ دوازدهم، تهران: مرکز.
گلی، احمد  (1388). بلاغت فارسی. چاپ دوم، تبریز: آیدین.
ب) کوردی
صیدی، محمدسلیمان بن محمود  (1398). دیوانوو سه‌یدی، گردآورنده و تشریح: عبدالله حبیبی، سنندج: کردستان.
صیدی، محمدسلیمان بن محمود  (1385). دیوانی صه‌یدی، گردآورنده و تشریح: محمدامین کاردوخی، سنندج: کردستان.
محمدپور، رئوف (1386). خیزگه‌ی سه‌یدی و خه‌رمانه‌ی ئه‌ده‌ب. تهران: احسان.
هورامی، محمدامین  (1970م). دیوان صیدی هورامی، سلیمانیه: ڕاپه‌ڕین.

Files

History

  • Receive Date: 28 November 2024
  • Revise Date: 23 February 2025
  • Accept Date: 24 February 2025

Share

How to cite

Statistics