The echo of characters of Ferdowsi's Shahnameh in rhetorical and semantic of Dawashi's poems

Document Type : Original Article

Authors

1 associate professor of Persian of Language and Literature/ Persian literature group, Faculty of Literature and Humanities, Razi University, Kermanshah, Iran.

2 PhD student of Persian language and literature,

Abstract

Ferdowsi's Shahnameh is the highest mythological and epic work based on letter of Iranian culture and document of cultural and historical identity of the Iranian people with stories, characters, deeds, events, color and style, which is valuable, meaningful and involved in the production of meaning in works after this cultural work. The structural, material and semantic features of the Shahnameh as well as the personal words and thoughts of Ferdowsi, the famous Iranian epic poet, have been found in works of Iranian Kurdish poets with the aim of explaining the cultural and national identity of Pajhwok. Mirzaahmed Dawashi is a famous and talented Kurdish poet from the family of Mohammad Yark Javanroudi, whose poems are influenced by structure and content of the Shahnameh and the characters of this mythological and epic work. This research has investigated the rhetorical and semantic reflection of mythical and epic characters of Ferdowsi's Shahnameh in Mirzaahmed Dawashi's Court with the aim of explaining the rhetoric and meaning in a descriptive-analytical way. The result of the research shows that Davashi has described the instability of the passing world based on the fate of characters of Ferdowsi's Shahnameh in her literary creations and rhetorical images To remind the famous personalities of their time of the instability of the passing world and to show the effect of the unstable nature of the world on human destiny and prevent him from paying attention to the world; Therefore, the glory of the world has a high frequency in Davashi's poems.

Keywords


آیدنلو، سجاد (1382)، «نشانه­های سرشت اساطیری افراسیاب در شاهنامه»، پژوهش­های ادبی، ش. 2، صص. 36-7.
آیدنلو، سجاد (1383)، «نکته­هایی درباره تلمیحات شاهنامه­ای خاقانی»، پژوهش­های ادبی، ش. 4، صص. 36-7.
احمدی، ایرج  و فرشید رستمی (1403). مستند سازی شعری: بررسی تطبیقی فایل‌های صوتی و نسخ خطی با ارائه یافته‌ها در دیوان میرزا احمد داواشی. همایش میرزا احمد داواشی. دانشگاه کردستان.
اژدری، اسحاق (1400). سیمای معشوق در عاشقانه­های کردی (مطالعه موردی: امامی، میرزا احمد داواشی، مولوی کرد. یوسف بگ امامی). پایان‌نامه کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی. کرمانشاه: دانشگاه رازی.
اشرافی، ناهید (1403). رمانتیسم اجتماعی در شعر میرزا احمد داواشی. همایش میرزا احمد داواشی. دانشگاه کردستان.
امجدی، محی­الدین و عطا الماسی (1397). مجموعه مقالات همایش منطقه­ای بررسی و تحلیل آثار و اندیشه­های میرزا احمد داواشی. کرمانشاه، گلچین ادب.
امین‌پور، آرش (1403). بازخوانی تاریخ عشایر روانسر و اورامانات در دوره مشروطه و پهلوی اول با تکیه بر دیوان میرزا احمد داواشی. همایش میرزا احمد داواشی. دانشگاه کردستان.
بیننده، مسعود (1403). روایت ادبی و برساخت اجتماعی ( تحلیل اشعار میرزا احمد داواشی مبتنی بر رویکرد تاریخ گرایی نوین). همایش میرزا احمد داواشی. دانشگاه کردستان.
جعفری، مختار (1403). تحیلی روایی شعر «شهید» میرزا احمد داواشی. همایش میرزا احمد داواشی. دانشگاه کردستان.
جیحونی، مصطفی (1380). حماسه آفرینان شاهنامه. اصفهان: شاهنامه پژوهی.
خانی، علیرضا (1403). خوانش تطبیقی شعر میرزا احمد داواشی و میرزا حیاتقلی رامیار، با تاکید بر زیباشناختی سخن، همایش میرزا احمد داواشی. دانشگاه کردستان.
داواشی، میرزا احمد  (1389)، دیوان داواشی، گردآوری حسین محمدی، تحشیه حبیب‌الله کرمی، تهران: احسان.
رستگار فسایی، منصور (1379)، فرهنگ نام­های شاهنامه، دوجلدی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
رفعت، محمدتقی (1384)، «منش‌ها و کردارهای قهرمانان شاهنامه»، رشد آموزش زبان و ادب فارسی، ش. 73، صص. 15-10.
 سیدالشهدایی، سیدکیهان و فرهاد علی­بهمنی (1403). کارکرد اسطوره در سروده‌های میرزا احمد داواشی (اسطوره سیمرغ و ققنوس). همایش میرزا احمد داواشی. دانشگاه کردستان.
سید‌زاده هاشمی، سید معتصم (1403). جذابیت پنهان فولکلور کردی، تحلیل مفهومی اثری از میرزا احمد داواشی. همایش میرزا احمد داواشی. دانشگاه کردستان.
شمیسا، سیروس (1389)، فرهنگ تلمیحات، چاپ دوم، تهران: میترا.
صادقی محسن‌آبادی، هاشم و محمدجعفر یاحقی (1391). «تأثیرپذیری ملک‌الشعرای بهار از فردوسی». شعر پژوهش. ش. 14. صص. 86- 65.
صالحی مازندرانی، محمدرضا و قدرت‌الله ضرونی (1395). «بازتاب شاهنامۀ فردوسی در غزل­های حسن منزوی». پژوهش­نامه ادب حماسی. ش. 22. صص. 116- 95.
قمری، حیدر (1374). تلمیح به داستان­های حماسی و ملی در متون نظم فارسی. دانشگاه تربیت معلم.
کریمی، شرافت و جمیل جعفری (1398). «بررسی ساختاری داستان موسی و سنگ تراش در دیوان میرزا احمد داواشی». پژوهشنامۀ ادبیات کردی. ش. 8. صص. 55- 35.
محمد بی خاوند شاه بین محمد-میرخواند- (1380)، تاریخ روضه الصفا، ج. 2، تصحیح جمشید کیانفر، تهران: اساطیر.
محمدی افشار، هوشنگ (1389). «بازتاب حماسه ملی در شعر مسعود سعد». مطالعات ایرانی. ش. 17. صص. 182- 157.
مشتاق‌مهر، رحمان (1380). «اشارات و تلمیحات ابن یمین به داستان­های ملی». نامۀ پارسی. ش. 23. صص. 48- 36.
ویسی، عادل (1400). بینامتنیت قرآنی درسروده­های میرزا احمدداواشی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی. کردستان: دانشگاه پیام­نور.
هینلز، جان راسل (1383). شناخت اساطیر ایران. ترجمه باجلان فرخی. تهران: اساطیر.
یاحقی، محمدجعفر (1369). فرهنگ اساطیر و اشارات داستانی در ادبیات فارسی. تهران: سروش.