سهرچاوهکان
فارسی:
آسابرگر، آرتور. (١٣٨٠). روایت در فرهنگ عامیانه، رسانه و زندگی مردم. ترجمهی محمدرضا لیراوی. چاپ اول. تهران: سروش.
اسکات کارد، اورسون. (١٣٨٧). شخصیتپردازی و زاویهی دید در داستان. ترجمهی پریسا خسروسامانی. اهواز: رسش.
بارت، رولان. (١٣٧٨). درآمدی بر تحلیل ساختاری روایتها. ترجمهی محمد راغب. تهران: فرهنگ صبا.
---. (1368). نقد تفسیری. ترجمهی محمدتقی غیاثی. تهران: بزرگمهر.
برکت، بهزاد و همکاران. (١٣٩١). «روایتشناسی شناختی (کاربست نظریه آمیختگی مفهومی بر قصههای عامیانه ایرانی)». ادبپژوهی. شماره ٢١، صص ٩-٣٢.
بینیاز، فتحالله. (١٣٩٤). درآمدی بر داستاننویسی و روایتشناسی. چاپ ششم. تهران: افراز.
چندلر، دانیل. (١٣٧٨). مبانی نشانهشناسی. ترجمهی مهدی پارسا. چاپ دوم. تهران: سوره مهر.
خسروی، ابوتراب. (١٣٨٧). دیوان سومنات. تهران: نشر مرکز.
ریکور، پل. (١٣٩٧). زمان حکایت (کتاب اول: پیرنگ و حکایت تاریخی). ترجمهی مهشید نونهالی. تهران: نشر نی.
ـــــــــــــــــــــــ. (١٣٩٧). زمان حکایت (کتاب دوم: پیکربندی زمان در حکایت داستانی). ترجمهی مهشید نونهالی. تهران: نشر نی.
صافی، حسین و مریم سادات فیاضی. (١٣٨٧). «نگاهی گذرا به پیشینهی نظریههای روایت». نقد ادبی. سال ١، شماره ٢. صص ١٤٥-١٧٠.
کلیگز، مری. (١٣٨٨). درسنامە نظریە ادبی. ترجمهی جلال سخنور و همکاران. تهران: اختران.
مستور، مصطفی. (١٣٨٤). مبانی داستان کوتاه. تهران: نشر مرکز.
مندنیپور، شهریار. (١٣٨٢). آبی ماورای بحار. تهران: نشر مرکز.
میرصادقی، جمال. (١٣٨٦). ادبیات داستانی. تهران: سخن.
انگلیسی:
Nelles, William. (2012). “Microfiction: What Makes a Very Short Story Very Short?” Narrative, Vol 20, No 1, pp 87-104.